Rozdział 3

- Co to miało być ? 
 - To była ona ! To była ta dziewczyna co ci o niej mówiłam ! 
- To była Darcy ?! - jej mina mówiła wszystko za siebie
- Tak... Na pewno wyszła. My tez już kończymy. - chciałam jak najszybciej zmienić temat
- Taaak no prawda ;D Przebieramy się z tych fartuszków i idziemy do mnie ? 
- Oooo bardzo chętnie.  Napisze tylko mamie sms'a że wrócę później.
- To od razu napisz, ze nocujesz u mnie.  
- A chcesz mnie ?
- Nieee. Sprzedam na Allegro. Hope, jasne ze tak ! Przebieramy się i idziemy do mnie. Rz, raz. 
- Tak jest ! - zrobiłam jak na służbie w wojsku i w krótkim czasie  byłam już gotowa.  Napisałam szybkiego sms'a do mamy, że Lily zaadoptuje mnie na jedną noc i wyszłyśmy z kawiarenki. 
- Może się przejdziemy ? Jest nawet ładna pogoda. Szkoda mi jej marnować.. Co, Hope ? - stanęła prze de mną i z maślanymi oczkami błagała. Pokiwałam głową na ' tak ' a u dziewczyny pojawił się wielki uśmiech i szybkim krokiem zaczęła iść. Pierwsze metry musiałam prawie biec, ale potem udało mi się ją jakoś zwolnić. Nie zważając na długość drogi i czasu, który niesamowicie wolno upływa, rozmawiamy o chłopakach i naszych ideałach... 
- Już dotarłyśmy.. - Pokazałam Lil jej dom, a ta odwróciła się na piętach i wróciła do mnie ( Tak się rozgadała, że przeszłybyśmy jeszcze z pół ulicy i dopiero  po czasie zroumiałybyśmy że coś tam nie pasuje ;D ) Podeszłyśmy do drzwi, Lil je otworzyła i weszłyśmy. 
- Rozbieraj się, a ja pójdę do mamy :) 
- Dziękuje ci.
 - Nie masz za co głuptasku... 
- Nawet nie wiesz za jak dużo... - powiedziałam pod nosem. Dziewczyna wróciła i uśmiechając się zdjęła z siebie płaszcz i buty.  Poszłyśmy do jej pokoju. 
- To co teraz porobimy ?
- A na co ma panienka ochotę ? -  zapytała się...
- Obejrzyjmy jakiś horror, a potem komedie. Proszeeeeee 
- Ty znajdź film, a ja skocze do kuchni i zobacze czy możemy coś ukraść :) - Od razu usiadłam przy laptopie.  Rozmyślałam co by tu obejrzeć i znalazłam jeden z tych bardziej strasznych. "  Całą noc nie będziemy mogły zasnąć. Ja zuaaaa " - czasami zastanawiam się czy ja mogłabym się jakoś zmienić. Ale dla kogo ? Wole być dziwna i nie zrozumiana przez innych niż kogoś udawać. Przecież wiele razy możemy usłyszeć -> Każdy jest inny... I się z tym zgadzam. Jestem Hope Miller, jedyna w swoim rodzaju dziewczyna, która uważa że jest sama, a jednak ma wiele osób z rodziny i garstkę znajomych, którzy ją wspierają w wyborze. Czasami pokarzą jakaś inna droge, ale docenią to co mają we mnie i będą się tym cieszyć. To właśnie ona. Niezależna nastolatka o błahych dla innych marzeniach zwykłego zakochania się ze wzajemnością. To prawda że nie da się jej podrobić, nawet w minimalnym procencie... Poczułam dotyk na swoim ramieniu i lekki zapach męskich perfum. Nagle wstałam, odwróciłam się i przytuliłam do John'a. Po kilku sekundowym, bardzo miłym,  przytulaniu się do siebie odeszłam kawałek. 
- Jak tam staruszku ?
- A wiesz wiedźmo, nawet dobrze. A tam ?
- Powiedzmy,że jest już lepiej :)
-  Już... ?
- Tak, w ogóle to wszystko zagmatwane jest wszy... - miałam dokończyć zdanie ale przyszła Lil.  Lekki uśmiech na ustach i pokazała ręką żebym  poszła z nią do kuchni nabałaganić.  Spojrzałam się na nią pytająco " Możemy wziaść ze sobą John'a ? " przekręciła tylko oczami ( przy tym się leciutko uśmiechając ) i powiedziała jedyne " Idziemy. Jestem strasznie głodna, a samo jedzenie się nie przygotuje dla złej królowej ". Spojrzałam na John'a i zaczeliśmy się śmiać.  Staruszek, zła królowa oraz wiedźma ruszyli w kierunku kuchni. 


Ps. Chciałam was wszystkich bardzo przeprosić, że nie pisałam tak długo ;* Mam nadzieje że mi wybaczycie i będziecie czytać następne rozdziały :*

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
  Taki troszkę dziwny mi wyszedł i chyba krótki....
 Przepraszam za to ;*** 
                                                 ____________________________
Czytałeś ? = Skomentujesz ?